Lagun batek
galdetzen dit nolatan ipuin jaialdiko kontaketak herriko antzokian eskaini.
Logikoa da bere kezka, zalantza baitauka ez ote den espazioa handiegia izango
jende gutxi joaten bada. Ulertzen dut bere galdera, izan ere ez da ohikoa
antzokietan ipuin ikuskariak eskaintzen, ohikoa ez den bezala helduentzako
kontaketa saioak antolatzea. Azaltzen diot antzoki batean laurehun pertsonen
aurrean egona naizela kontatzen; eta antzezlan batekin, berriz, hamabost
pertsonen aurrean bostehunentzako lekua zuen antzokian. Badirudi ipuinak
kontatzeko antzokiko eszenatokia gehitxo dela, ipuinaren intimitatea edo
hausten duela. Orain aztertuko ez ditugun arrazoiengatik, ipuin kontaketa
ikuskariak beste espazio batzuekin identifikatzen dira, ikuskariak eskaintzeko pentsatu
gabeak. Kontua da, ipuin kontaketa arte eszenikoa dela onartzen badugu,
zergatik, antzokietan aritzeko, hainbeste arazo.
Errenterian deitua den KONTUZ KONTARI!
Ipuin kontaketa jaialdian, antzokia hartu da ipuin ikuskariak eskaintzeko lekua.
Antzokian eskainiz ikuskariak, bai kontalariak zein publikoa ahalik eta
baldintza egokienean egoteko bermatzen da. Eta gezurra badirudi ere, antzokian
eskainiz jardun artistiko honen gaineko ikuspegia balorizatu egiten da, bere
horretan hartuz garrantzia. Ikuslea sarrera ordaindu eta besaulkian eseriko da
ikuskaria noiz hasi zain. Argiak itzali dira. Espektakulua hastera doa.
Ordubetez edo, horretarako bakarrik egongo da. Amaitutakoan, gustukoa izango du
edo ez ikusitakoa, baina hori beste kontu bat da.
Ipuin
kontaketak antzokiak ditu irabazteko. Errenteriako ipuin jaialdian horretan
saiatuko gara.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina