2014(e)ko azaroaren 21(a), ostirala

Gigi Bigot-en mintzo sinbolikoa

Pertsona humanook galdera eta kezken artean hazten gara. Zergatik? galdera haurren etengabeko erretolika da. Handitzen garen bezala badirudi galdetzea ahazten zaigula, bizitzaren erritmoak, edo auskalo zerk, galderak, kuriositatea alegia, erdoiltzen joaten zaigu eta orduan, ahazten dugu gure bizitza lurtarra izateaz gain izartsua ere badela. errealitatea eta ametsen artean bizi garela. Etengabeko galdetegia da gure bizitza, etengabeko bilaketa, gure existentziaren arrazoi bila. Haurrak ere horretan dihardu etengabe, zer gertatzen zaion, zer gertatzen den bere inguruan ulertu nahian. Eta ipuinek bere baitan hainbat eta hainbat erantzunekin datozkigu. hara hor ipuinen indar sinbolikoa, ametsen parekoa.
Gigi Bigot kontalari bretaindarrak, guzti horren bueltan aritu zen Donibane Lohitzunen antolatutako Festi-Contes jaialdian. "Les pieds sur terre, la tête dans les étoiles" mintzaldi arras interesgarrian kontu zaharren garrantzia aipatu zuen eguneroko heziketan eta imajinario baten eraiketan. Haurraren galderen, beldurren, ezinegonen bilaketa gisa goraipatu zituen ipuinak. Errealitatea eta fikzioaren arteko harreman orekatuan, elkar elikatze bat emango da bizitzan aitzina egiteko orduan. Mintzaldiaren izenburan aipatzen den bezala, errealitatetik ezin dugu ihes egin, baina beharrezkoa dugu imajinario baten indarra. Oinak lurrean eta burua izarretan. Ipuinak ikasbide aproposa izan daitezke bidaia honetan. Bizitzaren bidaian.