2008(e)ko uztailaren 8(a), asteartea

Pam-Pam txoria








Pensa Kalahari osoko ehiztaririk onena omen zen. Etxera animalia gizenak eramaten zituen, eta ondo mantentzen zituen senitartekoak.
Hala ere, Pensa ez zegoen pozik. Txori bat omen zegoen, Pam-Pam txoria, harrapatu ezinean zebilena. Txori horren buztaneko lumak ezin egokiagoak ziren bere gezientzat. Gezi bakoitzak txori bat bezain ongi egingo zuen hegan. Baina Pensak ez zuen lortzen Pam-Pam txoria harrapatzea.
Pensa herriko txamanarengana joan zen. Laguntza eskatu zion:- Mesedez, esaidazu nola harrapatu Pam-Pam txoria. Bere lumak behar ditut nire arkuarentzat eta gezientzat. Zein da harrapatzeko modurik onena?Txamanak erantzun zion:- Hoa eta su bat piztu ezak. Zomorro guztiak sutik ihes egiten dutenean, txikiena harrapatu. Tranpa bat egin eta bertan utzi ezak zomorro txikia. Berak erakarriko du Pam-Pam Txoria.
Pensak, ordea, ez zekien txamana eta Pam-Pam txoria lagunak zirela. Pam-Pam txoriak askotan bisitatzen zuen txamana. Kontu kontari aritzen omen ziren. Adi egon- esan zion txamanak Pam-Pam txoria etorri zitzaionean-. Ehiztariari hi harrapatzeko modua esan zioat. Basamortuan su bat ikusten duanean, hoa hegan. Ikusteko irrikan nagok zuetako nork irabazten duen.
Pensaren tranpan zegoen matxinsalto gazte goxoa ezin izan zuen bertan utzi Pam-Pam txoriak. Ziztuan hegan jaitsi eta bere mokoaz harrapatzea erabaki zuen.
Pensak Pam-Pam txoriaren oihua entzun zuen:
-Pam-pam! Pam-Pam! Pam-Pam!
Pensa lasterka abiatu zen tranparantz. Txoria harrapatuta zegoen!
Pam-Pam txoriak askatzeko erregutu zion.
- A, ez! – esan zuen Pensak-. Aspalditik harrapatu nahi haut. Gaur nirea haiz! Hire lumekin nire geziek airean ibiliko dituk hire moduan.
Pam-Pam txoriak oihu egin zuen:



-Hiltzen banauk, luma horiek hondatzen direnean ez duk besterik izango hire gezietan jartzeko, ni hilda egongo bainauk. Utz nazak libre eta hitza ematen diat ilargi zahar guztietan lumak emango dizkiadala.Pensak gogoeta egin zuen. Bai- onartu zuen-, egia da Pam-Pam txoriak dioena. Orain hiltzen badut, ez zaizkio luma gehiago aterako.Pensa ados zegoen tratuarekin. Baina, lehenengo txoriaren buztanetik luma eder batzuk hartu zituen.
Pam-Pam txoria zuzenean joan zen txamana bizi zen lekura eta gertatutakoa kontatu omen zion-Tje-the –barre egin zuen txamanak-. Ikusi diat erronka biok irabazi duzuela. Pensak bere lumak lortu ditu, eta hik hire askatasuna.Pensa etxera itzuli zen eta gezi berriak egin zituen.




Jendeak bere gezi berriak ikusi zituenean esan zuen:
Oooo! Begira horko ehiztari hori! Bere gezietan Pam-Pam txoriaren lumak daramazki. Orain ondo ehizatuko du eta janari hobeagoa ekarriko digu. Ospa dezagun bazkari handi batekin
Gau hartan, txamanak dantzaren buru jarri zen, jendeak ehiztariaren garaipena eta Pam-Pam txoriaren askatasuna ospatzeko antolatu zuena.





Pensa Manungu-k, !xun ehiztari zahar batek, oso gustukoa du ipuin hau kontatzea. Dio mintzatzen zaigula inguruko baliabideak banatzen ikasten duen ehiztari batetaz. Behar duzun baino gehiago hartzen baduzu, naturaren ugaritasuna hondatzen duzu. Baina Pensa Manungu-k dio ere, bere ipuinak barre egiteko direla eta ondo pasatzeko; denek ez omen dute gauza bera entzuten ipuin batean.




Ipuin hau Kulimatji Egitasmoaren baitan bildua da, South African San Institute (SASI) erakundearekin elkarlanean egindakoa, !xun herriaren ipuinak jasotzeko asmoarekin.
Guadalajarako XVII ipuin maratoian aurkeztu zituzten Kapilolo Mario Mahongo eta Marlene Sullivan Winberg. Gaztelaniako itzulpenaz Jose Manuel de Prada Semper arduratu zen. Azken honek ipuin hauek argitaratu ditu "La niña que creo las estrellas" liburuan (Edit Lengua de Trapo)

iruzkinik ez: